روان‌درمانگران و اساتید ارتباط مؤثر از هر فردی بهتر می‌دانند که تأثیر گوش دادن فعال چیست و چه نقشی در تحکیم روابط و ایجاد حس مثبت در مخاطب دارد. گوش دادن فعال به‌معنای درک درست صحبت‌های مخاطب و ارائه‌ بازخوردهای مناسب برای نشان دادن همراه و همدلی به او است. این مهارت به افراد کمک می‌کند تا به‌جای فقط شنیدن کلمات، پیام و احساسات گوینده را به‌درستی درک کند.

بر خلاف تصور، گوش دادن فعال چندان آسان نیست، بلکه یک فرآیند پیچیده است که نیاز به تمرکز و تعامل دقیق با گوینده دارد. این فرآیند شامل چندین مرحله است که هر یک نقش مهمی در درک و ارتباط موثر بازی می‌کنند. در ادامه، جزئیات کاملی از تعریف، مراحل، انواع، موانع و تکنیک‌های تقویت مهارت گوش دادن فعال آورده شده است.

تعریف گوش دادن فعال چیست؟

گوش دادن فعال اولین بار توسط «کارل راجرز» (Carl Rogers) و «ریچارد فارسون» (Richard Farson) در سال 1957 مطرح شد. این نوع گوش دادن شامل تمرکز کامل بر گوینده و پیام او، درک دقیق کلمات، احساسات و مفاهیم و ارائه بازخورد مناسب است. به بیان دیگر، گوش دادن فعال فراتر از شنیدن صرف است و شامل فهم و تحلیل پیام با تأکید بر همدلی است​.

اصول گوش دادن فعال چیست؟

گوش دادن فعال بر پایه اصولی مانند ارتباط چشمی، تکان دادن سر، بیان کلمات تأییدی و بازخورد به گفته‌های مخاطب بنا می‌شود. این اصول به ما کمک می‌کند به‌شکلی دقیق صحبت‌های مخاطب را متوجه شویم و در عین حال، با او همراهی کنیم. در ادامه، هر کدام از آن‌ها را به‌طور کامل معرفی می‌کنیم.

1. ارتباط چشمی
2. تکان دادن سر
3. بیان صداهای تأیید
4. بیان کلمات تأیید
5. واکنش عاطفی متناسب
6. جمع‌بندی عبارات مهم
7. سؤال باز

حال که به‌صورت کلی می‌دانیم اصول گوش دادن فعال چیست، حال می‌توانیم به‌صورت توصیفی یاد بگیریم که اصول گوش دادن فعال چیست و چگونه هر کدام را رعایت کنیم.

۱. ارتباط چشمی

چشم‌ها مهم‌ترین راه ارتباطی با عواطف مخاطب هستند. ارتباط چشمی مناسب باعث می‌شود تا پیوند عمیق روحی میان افراد شکل بگیرد و همچنین، نبود ارتباط چشمی به‌معنای وجود چالش‌های ارتباطی، اضطراب، احساس ناامنی یا پوشاندن حقیقت است. برای این‌که ارتباط چشمی طبیعی ایجاد کنیم، به هیچ عنوان نباید به چشمان مخاطب زل بزنیم.

بازه‌های نگاه ۱۰ تا ۱۲ ثانیه‌ای برای ارتباط چشمی کفایت می‌کند و در ادامه، می‌توانیم به سایر نقاط محیط توجه کنیم که برخی از آن‌ها را پیشنهاد می‌دهیم.

• سمت پایین
• محیط پشت مخاطب
• دستان مخاطب درصورت استفاده مخاطب از دست‌های خود

همچنین، سایر اصول گوش دادن فعال مثل تکان دادن سر یا بیان صداهای تأیید نیز در کنار ارتباط چشمی، باعث طبیعی شدن ارتباط چشمی می‌شود.

۲. تکان دادن سر

تکان دادن سر در هنگام بیان نکات مهم، نشان از همراهی شما و توجه به صحبت‌های مخاطب است. تنها باید توجه داشته باشیم که تکان دادن سر بیش از اندازه نباشد تا حالتی غیرطبیعی پیدا نکند.

۳. بیان صداهای تأیید

ادا کردن صداهایی مانند اوهوم، آها یا اوووم نیز می‌تواند نشان دهد که تا اینجای مکالمه را به‌طور کامل متوجه شده‌ایم و همچنین، اشتیاق داریم تا ادامه گفتگو را نیز بشونیم. این صداهای تأیید در هر فرهنگی می‌تواند متفاوت باشد اما به‌اندازه کلمات تأییدی معنادار و رایج هستند.

۴. بیان کلمات تأییدی

بیان کلماتی مانند درسته، بله، آره، می‌دونم، متوجهم یا می‌فهمم نیز هم نشان از توجه کامل شما به گفته‌ها دارد و در کنار آن، نشان از حمایت شما از مخاطب دارد.

۵. واکنش عاطفی متناسب

واکنش عاطفی متناسب با احساسات مخاطب، یکی از بهترین نشانه‌های همراهی و پیشتیبانی عاطفی است. افراد دارای هوش هیجانی بالا، به‌خوبی می‌توانند از این توانمندی استفاده کنند. واکنش عاطفی متناسب به ما کمک می‌کند تا همدلی خود را نشان دهیم و همچنین، اطرافیان ما در هنگام گفتگو احساس همراهی و دلگرمی داشته باشند. برای این‌که واکنش عاطفی مناسبی داشته باشیم، باید حالت صورت خود را هم‌سو با محتوای انتقال شده کنیم. برای مثال، اگر مخاطب در حال بیان دردهای خود است، ما به هیچ‌عنوان لبخند نزنیم و نشانه‌های وجود غم مانند افتادن کناره‌های دهان یا چشم‌ها در صورت ما نمایان باشد.

همچنین، اگر مخاطب در مورد موفقیت خود صحبت می‌کند، لبخند بر لب داشته باشیم و اگر موضوعی تعجب‌آور بیان می‌شود، ابروها را بالا داده و چشم‌ها را بازتر کنیم تا تعجب ما نمایان شود. همچنین، بیان جملات همدلانه و همسو با حالت هیجانی بحث نیز می‌تواند به انتقال احساسات ما کمک کند. در ادامه، برخی از این جملات را بیان می‌کنیم.

1. متوجهم که چقدر سختی کشیدید.
2. وای پسر، مگه می‌شه!
3. چقدر جالب بود، فکر نمی‌‌کردم این اتفاق بیفتد.
4. آفرین، مطمئن بودم که از پس این اتفاق بر بیایید.

۶. جمع‌بندی عبارات مهم

در مکالمات طولانی، حجم اطلاعات زیادی منتقل می‌شود و در پی آن، بسیاری افراد به صحبت‌های مخاطب گوش نمی‌دهند یا بعد از مدتی، سیر بحث را به‌طور کامل گم می‌کنند. از آن‌سو افرادی که می‌دانند مهارت گوش دادن فعال چیست، سعی به جمع‌بندی عبارات مهم مخاطب می‌کنند. در ادامه، مثال‌هایی از آن را معرفی می‌کنیم.

1. اگر درست متوجه شده باشم منظور شما این است که…
2. پس تا اینجا، شما در فلان موقعیت قرار گرفتید.
3. این‌طور که فهمیدم، در نهایت فلان اتفاق رخ داد.
4. پس در نهایت، در پی فلان اتفاق، شما فلان کار را کرده‌اید.

۷. بیان سؤال باز

بیان سؤالات مرتبط و باز در انتهای گفتگو نیز نشان از گوش دادن فعال به تمام صحبت‌هایی که تا آن‌جا شده و همچنین، انگیزه ما را برای کسب اطلاعات بیشتر و ادامه گفتگو مشخص می‌کند. درصورتی‌که سؤالات مناسبی بپرسیم و پاسخ به سؤالات ما نیاز به ارائه اطالاعات بیشتری داشته باشد، مخاطب از گفتگوی با ما لذت می‌برد و همچنین، می‌تواند با خیال راحت اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار دهد.

مراحل گوش دادن فعال

گوش دادن فعال شامل پنج مرحله اصلی است که برخی از آن‌ها شامل دریافت پیام، درک و ارزیابی می‌شود. در ادامه، تمام این مراحل را معرفی می‌کنیم.

1. «دریافت پیام» (Receiving): این مرحله شامل شنیدن دقیق صدای گوینده، توجه به زبان بدن او و دریافت نشانه‌های غیرکلامی مانند تُن صدا و احساسات است. مطالعات نشان می‌دهند که حدود ۵۵ درصد از پیام‌ها از طریق نشانه‌های غیرکلامی منتقل می‌شوند، بنابراین توجه به این علائم حیاتی است​.
2. «درک» (Understanding): در این مرحله، شنونده تلاش می‌کند تا معنای پیام را درک کند. درک درست پیام نه تنها به معنی فهم کلمات بوده، بلکه شامل فهم احساسات، قصد و محتوای پنهان در پشت آن کلمات است. اگر گوینده چیزی می‌گوید که مبهم است، می‌توانیم با سؤالی طمینان حاصل شود که پیام به درستی درک شده است​. برای مثال، : «منظورتان این است که…؟».
3. «ارزیابی» (Evaluating): در این مرحله، شنونده باید پیام را تحلیل کرده و اعتبار و ارزش آن را ارزیابی کند. این مرحله شامل بررسی صحت و اعتبار اطلاعات و همچنین تصمیم‌گیری درباره احساسات و دیدگاه‌های گوینده است.
4. «پاسخ» (Responding): پاسخ‌دادن به گوینده بخش مهمی از فرآیند گوش دادن فعال است. این مرحله شامل ارائه بازخورد مناسب، مانند پرسش‌های باز و یا تکرار و بازتاب پیام گوینده برای اطمینان از درک صحیح است. بازخورد می‌تواند به شکل تکرار پیام گوینده با کلمات دیگر باشد که همان تکنیک پاراگراف‌بندی است. همچنین می‌تواند شامل سوالات باز مانند “چطور این مسئله را احساس می‌کنی؟” باشد​.
5. «به‌خاطر سپردن» (Remembering): آخرین مرحله شامل به‌خاطر سپردن اطلاعات و حفظ آن برای استفاده‌های بعدی است. اگر پیامی که دریافت می‌شود مهم است، باید به‌طور دقیق یادآوری شود و در مکالمات آینده به‌کار گرفته شود. یادداشت‌برداری یا استفاده از تکنیک‌های حفظ و مرور اطلاعات به فرد کمک می‌کند تا جزئیات پیام را بهتر به‌خاطر بسپارد​.

انواع گوش دادن فعال چیست؟

گوش دادن فعال بر اساس هدف از گوش دادن، به ۵ نوع مختلف تقسیم می‌شود که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

1. گوش دادن همدلانه: تمرکز بر درک احساسات گوینده.
2. گوش دادن انتقادی: تحلیل محتوای پیام به‌صورت منطقی.
3. گوش دادن ارتباطی: تأکید بر درک پیام برای ارتباط بهتر​.
4. گوش دادن ارجاعی: با هدف دسترسی به اطلاعاتی خاص.
5. گوش دادن جامع: برداشت همه‌جانبه اطلاعات.
6. گوش دادن همکارانه: با هدف کار تیمی قوی‌تر و حل مسئله.

حال که به‌طور کلی می‌دانیم انواع گوش دادن فعال چیست، هر کدام از آن‌ها را به‌طور کامل توضیح می‌دهیم.

۱. گوش دادن همدلانه 

«گوش دادن همدلانه» (Empathic Listening) به درک احساسات گوینده تمرکز دارد و تلاش می‌کند تا با احساسات و نگرانی‌های او همدلی کند. این مدل از گوش دادن زمانی به‌کار می‌رود که فرد نیاز به حمایت عاطفی دارد و شنونده باید همدلی و درک عمیق خود را نشان دهد. در ادامه، می‌توانیم مهم‌ترین ویژگی‌های گوش دادن همدلانه را مشاهده کنیم.

• تمرکز بر احساسات و عواطف گوینده
• اجتناب از قضاوت
• نشان دادن همدلی

برای مثال، اگر فردی در حال بیان مشکلات شخصی است، شنونده باید نشان دهد که نگرانی‌ها و احساسات گوینده را درک می‌کند و از طریق عبارات حمایتی مانند “می‌فهمم چقدر این برایت سخت است” واکنش نشان دهد​.

۲. گوش دادن انتقادی

«گوش دادن انتقادی» (Critical Listening) به تجزیه‌وتحلیل محتوا، ارزیابی منطقی اطلاعات و بررسی صحت و دقت پیام تمرکز دارد. این نوع گوش دادن بیشتر در بحث‌های علمی، جلسات کاری یا سخنرانی‌ها کاربرد دارد. در ادامه، مهم‌ترین ویژگی‌های گوش دادن انتقادی را بیان می‌کنیم.

• تحلیل دقیق محتوا
• شناسایی نقاط قوت و ضعف در استدلال‌ها
• ارزیابی منطقی پیام

برای مثال، در یک جلسه کاری که اطلاعات مالی یا تحلیلی ارائه می‌شود، شنونده انتقادی باید داده‌ها را بررسی کند و سوالاتی برای شفاف‌سازی مطرح کند.

۳. گوش دادن درمانی 

«گوش دادن درمانی» (Therapeutic Listening) در مکالمات مشاوره‌ای و درمانی کاربرد دارد و هدف اصلی آن کمک به گوینده در بیان احساسات و مشکلاتش است. شنونده باید فضایی امن و بدون قضاوت ایجاد کند تا گوینده احساس راحتی در بیان مسائل خود داشته باشد. حال می‌توانیم مهم‌ترین ویژگی‌های گوش دادن درمانی را مشاهده کنیم.

• گوش دادن بدون مداخله
• فراهم کردن فضایی امن برای بیان احساسات
• اجتناب از ارائه راه‌حل‌های فوری

برای مثال، یک مشاور به بیمار خود اجازه می‌دهد که بدون قطع کلام یا ارائه قضاوت، در مورد مسائلش صحبت کند و احساسات خود را بیان کند​.

۴. گوش دادن ارجاعی

در «گوش دادن ارجاعی» (Referential Listening)، شنونده به دنبال اطلاعات خاص یا جزئیات مشخصی از پیام است. به‌طور معمول، در محیط‌های کاری و حرفه‌ای که نیاز به شفاف‌سازی اطلاعات دارند، این نوع گوش دادن کاربرد دارد. در ادامه، مهم‌ترین ویژگی‌های گوش دادن ارجاعی را معرفی می‌کنیم.

• تمرکز بر جزئیات و اطلاعات خاص
• شفاف‌سازی
• پرسیدن سوالات دقیق

برای مثال، در یک جلسه کاری، شنونده ارجاعی ممکن است سوالات مشخصی برای درک جزئیات پروژه مطرح کند.

۵. گوش دادن جامع

در «گوش دادن جامع» (Comprehensive Listening)، شنونده به‌طور کلی به پیام‌ها و محتوای ارتباطی توجه دارد و همچنین، تلاش می‌کند تا مفهوم کلی و جامع آن را درک کند. این نوع گوش دادن به‌طور معمول، در محیط‌های آموزشی یا جلسات آموزشی کاربرد دارد. مهم‌ترین ویژگی‌های گوش دادن جامع را در ادامه بیان می‌کنیم.

• تمرکز بر درک مفهومی و کلی پیام
• یادداشت‌برداری
• به‌خاطر سپردن اطلاعات

برای مثال، یک دانشجو در کلاس درس باید به سخنان استاد گوش دهد و یادداشت‌برداری کند تا مفهوم کلی درس را درک کند​

۶. گوش دادن همکارانه

«گوش دادن همکارانه» (Collaborative Listening) زمانی استفاده می‌شود که افراد در یک محیط گروهی همکاری می‌کنند. هدف از این نوع گوش دادن، بهبود همکاری و تصمیم‌گیری جمعی است. در ادامه، مهم‌ترین ویژگی‌های گوش دادن همکارانه را معرفی می‌کنیم.

• تعامل با سایر اعضای گروه
• ارائه بازخورد
• همکاری در حل مسائل

برای مثال، در یک پروژه گروهی، هر عضو تیم باید به دقت به نظرات دیگران گوش دهد و با ارائه بازخورد مثبت و همکاری به تصمیمات گروه کمک کند.

تفاوت بین گوش دادن و شنیدن چیست؟

شنیدن به فرآیند فیزیکی دریافت صداها اطلاق می‌شود که ناخودآگاه رخ می‌دهد، اما گوش دادن فرآیندی فعال است که نیاز به توجه و تمرکز دارد. گوش دادن شامل درک و تفسیر پیام است، درحالی‌که شنیدن فقط دریافت صداها بدون تحلیل است​.

 زبان بدن مناسب در گوش دادن فعال چیست؟

زبان بدن بخش مهمی از گوش دادن فعال است و به بهبود ارتباطات کمک می‌کند. نشانه‌های غیرکلامی می‌توانند نشان دهند که شنونده توجه کافی دارد و علاقه‌مند به مکالمه است. در زیر می‌توانیم فهرستی از مؤلفه‌های زبان بدن گوش دادن فعال را مشاهده کنیم.

1. ارتباط چشمی
2. تکان دادن سر
3. وضعیت بدن
4. حالت چهره
5. دست‌ها و حرکات
6. فاصله مناسب
7. نفس کشیدن
8. اجتناب از حرکات مزاحم

حال که نگاهی کلی می‌دانیم مؤلفه‌های زبان بدن در گوش دادن فعال چیست، در ادامه مهم‌ترین عناصر و تکنیک‌های زبان بدن در گوش دادن فعال را به‌طور کامل توضیح می‌دهیم.

۱. ارتباط چشمی

«تماس چشمی» (Eye Contact) مداوم و مناسب، یکی از قوی‌ترین نشانه‌های توجه است. این کار به گوینده اطمینان می‌دهد که ما به آنچه گفته می‌شود علاقه‌مند هستیم و به‌طور کامل توجه می‌کنیم. ارتباط چشمی به‌معنای نگاه کردن به چشم‌های گوینده به‌صورت متناوب و مستقیم، بدون خیره شدن طولانی است. این کار نشان می‌دهد که ما درگیر مکالمه هستیم. توجه داشته باشیم که تماس چشمی نباید بیش از حد طولانی یا کوتاه باشد. تماس زیاد ممکن است باعث ناراحتی شود، و تماس خیلی کوتاه نیز ممکن است بی‌توجهی تلقی شود.

۲. تکان دادن سر

«تکان دادن سر» (Nodding) به‌عنوان نشانه‌ای از تأیید و همراهی در مکالمه عمل می‌کند. این حرکت ساده نشان می‌دهد که شنونده به‌خوبی متوجه پیام گوینده شده و حرف‌های او را تایید می‌کند. برای تقویت گوش دادن فعال، هنگامی که با صحبت‌های گوینده موافق هستیم یا پیام او را درک کرده‌ایم، به‌آرامی سر خود را تکان دهیم. این کار به گوینده حس امنیت و احترام می‌دهد.

۳. وضعیت بدن 

نحوه نشستن یا ایستادن شما هنگام گوش دادن به مکالمه نیز پیام‌های غیرکلامی مهمی را منتقل می‌کند. «وضعیت بدن» (Body Posture) باز و متمایل به گوینده نشان‌دهنده علاقه و توجه است، در حالی‌که وضعیت بدنی بسته ممکن است نشان‌دهنده عدم علاقه یا ناآرامی باشد. برای ایجاد وضعیت مناسب بدنی، بدن خود را کمی به سمت گوینده متمایل کنیم و همچنین، از حالت‌های بسته مانند دست به سینه بودن یا نشستن با پاهای جمع‌شده خودداری کنیم. این کار نشان می‌دهد که شما در مکالمه مشارکت داریم.

۴. حالت چهره

«حالت چهره» (Facial Expressions) بخش مهمی از زبان بدن هستند و می‌توانند نشان‌دهنده واکنش‌های احساسی شما به پیام گوینده باشند. برای مثال لبخند زدن، بالا بردن ابروها یا ابراز تعجب از طریق چهره به گوینده اطمینان می‌دهد که شما درک عمیق‌تری از مکالمه دارید. همچنین، توجه داشته باشیم که تا جای ممکن، حالت‌های چهره‌ خود را مطابق با محتوای مکالمه تنظیم کنیم. برای مثال، اگر گوینده موضوع ناراحت‌کننده‌ای را بیان می‌کند، حالت چهره همدلانه و دلسوزانه به خود بگیریم.

۵. دست‌ها و حرکات 

«حرکات دست» (Hand Gestures) می‌توانند نشانه‌های مهمی از مشارکت و تعامل در مکالمه باشند. استفاده از حرکات ملایم و کنترل‌شده در هنگام گوش دادن می‌تواند نشان دهد که ما به موضوع علاقه‌مند هستیم. در این راستا، از حرکات دست باز و آرام برای تأیید و مشارکت استفاده کنیم. برای مثال، هنگامی که قصد صحبت کردن داریم، دست خود را کمی بلند کنیم تا نشان دهیم که تمایل به اضافه‌کردن چیزی داریم. اساتید زبان بدن به‌خوبی می‌دانند که نقش استفاده از دست‌ها در گوش دادن فعال چیست و چه تأثیری بر مخاطب دارد.

۶. فاصله مناسب 

حفظ «فاصله مناسب» (Proxemics) از گوینده نیز بخشی از زبان بدن مؤثر است. فاصله خیلی نزدیک ممکن است باعث احساس ناراحتی شود و از آن‌سو، فاصله زیاد ممکن است نشان‌دهنده عدم علاقه باشد. برای این کار در یک مکالمه معمولی، فاصله‌ای مناسب و راحت را از گوینده حفظ کنیم که حس احترام و علاقه را منتقل کند.

۷. نفس کشیدن منظم 

«نفس کشیدن منظم» (Breathing) و آرام می‌تواند به ما کمک کند تا آرام بمانیم و با تمرکز بیشتری گوش دهیم. از آن‌سو، تنفس سنگین یا نامنظم ممکن است نشان‌دهنده اضطراب یا خستگی باشد. برای داشتن تنفس منظم در مکالمات مهم، سعی کنیم نفس‌های عمیق و آرام بکشیم تا به‌خوبی تمرکز کنید و به گوینده نشان دهیم که آرام و هوشیار هستیم.

۸. اجتناب از حرکات مزاحم

بازی با تلفن همراه، نگاه کردن به ساعت یا انجام حرکات نامربوط مانند بازی با انگشتان، همه می‌توانند حواس گوینده را پرت کرده و همچنین، نشان دهند که توجه کافی را نداریم. در نتیجه، تلفن همراه یا وسایل الکترونیکی را کنار بگذاریم و دست‌های خود را در حالت آرام و بی‌حرکت قرار دهیم تا تمرکز ما به‌طور کامل حفظ شود.

تکنیک‌های تقویت مهارت گوش دادن فعال چیست؟

مهارت گوش دادن فعال نیز مانند هر مهارت دیگری نیاز به تمرین و پشتکار دارد. برای تقویت این مهارت، باید تمام موقعیت‌های اجتماعی استفاده کنیم.

1. نگه داشتن تماس چشمی و زبان بدن متناسب: استفاده از تماس چشمی و زبان بدن مثبت برای نشان دادن توجه.
2. پرسیدن سؤالات باز: مانند “چطور این مسئله را احساس می‌کنی؟” برای تشویق گوینده به ادامه گفتگو​
3. بازتاب و تکرار: بازگویی پیام گوینده با کلماتی متفاوت برای اطمینان از درک صحیح.
4. عدم قضاوت: قضاوت نکردن و ارائه پاسخی بی‌طرفانه و همدلانه.
5. پاراگراف‌بندی: خلاصه‌کردن اطلاعات دریافت‌شده برای اطمینان از فهم دقیق​

گوش دادن فعال به روش‌ها و سبک‌های مختلفی تقسیم می‌شود که هر یک بر اساس نیازهای موقعیتی و هدف ارتباط متفاوت است. این سبک‌ها بسته به نوع محتوای ارتباطی و شرایط محیطی، مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مطلب «راهکارهای کلیدی برای تقویت گوش دادن فعال» می‌توانیم این مهارت را به‌‌صورت اصولی تمرین کنیم.

مزایای گوش دادن فعال چیست؟

گوش دادن فعال بر روی تمام جنبه‌های زندگی ازجمله روابط کاری، عاطفی و دوستانه تأثیرگذار است. در ادامه، شواهدی از تحقیقات به‌روز معرفی می‌کنیم.

1. بهبود روابط کاری: طبق تحقیقات، ۶۰٪ سوء تفاهم‌های محل کار ناشی از ارتباطات ضعیف و گوش ندادن مؤثر است.
2. افزایش رضایت مشتری: شرکت‌هایی که از تکنیک‌های گوش دادن فعال استفاده می‌کنند، به طور متوسط ۵٪ افزایش در رضایت مشتری را تجربه می‌کنند.
3. بهبود یادگیری: دانش‌آموزانی که از تکنیک‌های گوش دادن فعال استفاده می‌کنند، 25% بیشتر از همتایان خود اطلاعات را به خاطر می‌سپارند.
4. کاهش تعارضات: در محیط‌های کاری که گوش دادن فعال ترویج می‌شود، تعارضات بین کارکنان تا ۳۰٪ کاهش می‌یابد.
5. افزایش بهره‌وری: کارمندانی که مهارت‌های گوش دادن فعال را تمرین می‌کنند، ۱۵٪ بهره‌وری بیشتری نسبت به همکاران خود دارند.
6. ارتقاء روابط: گوش دادن فعال باعث می‌شود گوینده احساس کند که درک می‌شود و رابطه عمیق‌تری ایجاد می‌شود.
7. بهبود حل‌مسئله: در محیط کاری، گوش دادن فعال به حل مؤثر مشکلات و جلوگیری از سوءتفاهم‌ها کمک می‌کند.
8. تقویت اعتماد و احترام: افراد در موقعیت‌های اجتماعی و شغلی از طریق گوش دادن فعال، احترام و اعتماد بیشتری کسب می‌کنند​.

حال که می‌دانیم مزایای گوش دادن فعال چیست، انگیزه بیشتری برای تقویت آن داریم.

موانع گوش دادن فعال چیست؟

مهم‌ترین موانع گوش دادن فعال شامل موانع محیطی، فیزیولوژیک و روان‌شناختی است. در ادامه، هر کدام را به‌طور کامل توضیح دهیم.

1. موانع محیطی: شامل نویز، شرایط بد محیطی یا مشکلات فنی.
2. موانع فیزیولوژیکی: مانند خستگی یا نارسایی‌های شنوایی.
3. موانع روان‌شناختی: شامل پیش‌داوری، بی‌علاقگی یا تمرکز بر پاسخ به‌جای گوش دادن​

منابع

حال که به‌طور کامل می‌دانیم گوش دادن فعال چیست و چگونه می‌توانیم این مهارت را در خود تقویت کنیم، در ادامه منابع مورد استفاده را معرفی می‌کنیم.