سالها با رؤیای شیوهای از آموزش که قبل از نمره به پاسخ درست، پرسیدن را تحسین کند، زندگی کردهام. سبکی از یادگیری که «من» و «ما» را به رسمیت بشناسد، دو طرفه و الهام بخش باشد، تخیل و رؤیا را تحریک کند و کمکی باشد برای انسانیتر شدن زندگی و روابط ما. آموزشی که به مغز و قلب ما همزمان توجه کند تا در کنار اسمها و فرمولها، به مهربانی، ارتباط با طبیعت و خلاقیت هم توجه کند. جریان آموزش، در مدرسه، دانشگاه یا سازمان اگر ما را نسبت به چالشهای زندگی و کار و کسب در ارتفاع بالاتر یعنی در «وضعیت چیرگی» قرار ندهد، آموزش نیست که ابزاری برای ضعیف ساختن ماست. مدرک است بدون درک، دانش است بدون توانش و مهارت. همین قدر ناکافی ونیمه تمام! هدف گروه چیرگی، آموزش درست و یادگیری عمیق مهارتهای نرم است، مهارتهایی که زندگی، روابط و مدیریت ما را بهبود میبخشد.
مرتضی نظری ـ بنیانگذار